پاييز مي شومدر نگاه تو
وقتي آشنا نيست نگاهم برايت
پاييز مي شوم
در حس خود
وقتي آشنا نيست
اين حس
حتي براي خودم !
پاييز مي شوم
در اين برگ ريزانِ
حس هاي آشنا !
و باراني
در اين برهوت بي حسي !
من بي تو ، خود پاييزم
زاده بهار ... حوالي پاييز !
تو بي من
پاييز را چگونه حس مي كني؟
پاييز مي شوم
اما فرو نخواهم ريخت
هنوز آنقدر برگ هاي زرد را شبيه نيستم!پاييز ميشومو مي بارم
همچون باران هاي پاييزي
بي دعوت ... ناگهاني ... زود گذر ... سرد ... اما زيبا !
من از پاييز مي ترسم
سردم شد
مگر كجاي اين كلمات
ديگر نفس نكشيدي ؟!پاييز شدمحتي اگر بيايي هم
براي آمدنت دير است !
بيا ..